Ik heb je naam geroepen

achter de deur die je dagelijks sloot
naast de lege stoel aan tafel
met de brieven die je schreef
onder je foto in zwart-wit
heb ik je naam geroepen
want je was me lief

in de straat waar je dagelijks liep
in de tuin met je rozenstruik
bij de bomen die essen heten
na je laatste verjaardag
heb ik je naam geroepen
want je was me lief

ik raak je niet meer dagelijks aan
zoals in vroeger tijden
ik word niet meer boos
als jij me dwarszit
ben niet meer ongerust
als je niet thuiskomt

maar ik blijf je naam roepen
over de grote rivieren
want je was me lief

Marieke van Leeuwen
2016